Samþykkt: Rafbílavæðing
Með tilvísun í:
- stefnu Pírata um umhverfismál
- stefnu Pírata um gerð hagkerfisins
og með hliðsjón af:
- Við framleiðum nokkuð hreina og endurnýtanlega orku á hagkvæman hátt.
- Við framleiðum meiri orku en við nýtum.
- Raforkuverð til almennings er með því lægsta sem þekkist í heiminum.
- Hitastig á Íslandi er hagstætt fyrir rafhlöður í rafbílum – hvorki of heitt né of kalt.
- Stór hluti þjóðarinnar býr á litlu svæði (stór Reykjavíkursvæðinu).
- Einn vegur í kringum landið – rétt um 1.400 km – og óvíða meira en 100 km vegalengd frá hringvegi. Það er því frekar auðvelt að setja upp hleðslulausnir fyrir rafbíla um allt landið.
- Ísland er eyja – fæstir eru að fara neitt á rafbíl – þ.e.a.s. til annarra landa þar sem erfitt gæti orðið að hlaða bílana.
- Framboð af rafbílum hefur aukist mjög mikið auk þess sem flestir bílaframleiðendur eru með rafbíla á leiðinni.
álykta Píratar að:
- Stefna skuli að rafbílavæðingu Íslands
- Beita skuli fjárhagslegum ívilnunum til að auka hlutfall rafbíla.
- Sem hluta af almennri orkumála- og umhverfisstefnu skuli ríkið huga að innviðum, setja markmið um rafbílavæðingu og gera nauðsynlegar ráðstafanir til að ná þeim markmiðum.
| Tilheyrandi mál: | Rafbílavæðing |
|---|
Útgáfur
| # | Staða | Höfundur | Lýsing |
|---|---|---|---|
| 1 | Samþykkt | odin |
Á Íslandi í dag eru um 240.000 ökutæki í notkun (fólksbílar, sendibílar, vörubílar, rútur o.s.frv.), sem er með því mesta sem gerist í heiminum í dag (miðað við höfðatölu). Það liggur einnig fyrir að um 90% af öllum daglegum akstri er undir 50 km á dag og að hvert ökutæki er eingöngu notað að meðaltali um 2 tíma á sólarhring. Stjórnvöld á Íslandi hafa ekki gert langtíma áætlun um rafbílavæðingu og raunar er algjör skortur á markvissri stefnumótun. Það hefur það í för með sér að erfitt er að fá venjulegt fólk til að færa sig frá bensín- og díselbílum yfir í rafbíla. Meðan almenningur, fyrirtæki og stofnanir sjá ekki skýra stefnu frá stjórnvöldum, eru þeir ekki að fara að skipta yfir í rafbíla í stórum stíl. Ein helsta hindrunin fyrir því að almenningur kaupi sér rafbíl, er skortur á hleðslustöðvum. Engin áætlun er fyrir hendi hvað varðar uppsetningu hleðslustöðva hvorki frá stjórnvöldum og ekki heldur frá fyrirtækjum sem gætu séð sér hag í að setja upp hleðslustöðvar. Fyrirtæki og frumkvöðlar eru ekki að fara að leggja í mikinn stofnkostnað þegar stefna stjórnvalda er ómarkviss og ívilnanir einungis til eins árs í senn. Meðan engin stefna er til staðar, þá er ekki líklegt að neinn sjái sér hag í því að setja upp kerfi hleðslustöðva á landinu, sem aftur hefur það í för með sér að fólk er hikandi við að kaupa sér rafbíl.
Í stuttu máli, þá hefur Ísland sett sér markmið um að 10% af bílaflotanum árið 2020 verði visthæfur, sjá nánar t.d. á bls. 11 hér: Til að ná þessu markmiði, þá þyrftu visthæfir bílar að vera a.m.k. orðnir 24.000 eftir 4 ár. Í dag eru um 600 rafbílar á landinu, þannig að litlar líkur eru á að þetta markmið sé annað en orðin tóm. Norðmenn eru með svipað markmið, þ.e.a.s. þeir ætla að vera með 200.000 rafbíla á götunum árið 2020. Þeir eru í dag komnir með um 60.000 rafbíla á göturnar, sjá nánar hér : http://gronnbil.no/ Forsætisráðherra Íslands hélt ræðu á leiðtogafundi Sameinuðu þjóðanna um loftslagsmál hinn 23. september 2014, þar sem hann lýsti því yfir að Ísland stefndi að því að vera jarðefnaeldsneytislaust þjóðfélag, sjá hér: http://eng.forsaetisraduneyti.is/minister/sdg-speeches/nr/8171 “Iceland is aiming to become a fossil fuel free economy, with almost all of our stationary energy coming from renewables, and our efforts towards reaching this goal are underway. We stand ready to work with you on this important issue and Iceland fully supports the statement – Putting Price on Carbon.” Við þurfum því að taka okkur vel á til að ná að standa undir þeim væntingum sem Ísland hefur gefið út opinberlega.
Hér er yfirlit yfir ívilnanir þær sem gilda á Íslandi fyrir rafbíla (bæði hjá ríki og Reykjavíkurborg): • Engir tollar og engin vörugjöld eru á rafbílum - þetta er varanlegt – þ.e.a.s. það þarf að breyta lögum til að þetta breytist. Til samanburðar er hér yfirlit yfir ívilnanir í Noregi fyrir rafbíla: • Engir tollar og engin vörugjöld á rafbílum.
Ef niðurstaða fæst um að það sé til hagsbóta fyrir Íslendinga að rafbílavæða landið, þ.e.a.s. að nýta íslenska orku til að koma okkur á milli staða á landi, þá er ekki nægilegt að tjalda til einnar nætur.
• Móta stefnu í rafbílavæðingu Íslands og kynna hana rækilega.
• Enginn virðisaukaskattur verði innheimtur af rafbílum meðan ívilnanir eru í gildi. Sama gildir einnig um langtímaleigu, kaupleigu og rekstrarleigu á rafbílum. * (*) Ívilnanir gildi í vissan árafjölda eða þar til ákveðnu hlutfalli í fjölda rafbíla er náð á landinu (t.d. 10%). Eftir það dragi úr ívilnunum, þrep fyrir þrep. Þar með er ákveðinni óvissu eytt og unnt að gera langtíma áætlanir, bæði hvað varðar kaup og sölu rafbíla, uppsetningu hleðslustöðva og þjónustuaðila.
Ef af rafbílavæðingu verður og við berum gæfu til þess að skipta um orkugjafa í samgöngum á sama hátt og við gerðum á sjöunda áratugnum þegar við skiptum úr því að hita húsin okkar upp með olíu og kolum yfir í að nota heitt vatn, þá er nokkuð öruggt að: • Ísland mun spara mikinn gjaldeyri, til lengri tíma litið. Verkefnið er sérstaklega skemmtilegt þar sem nánast engir ókostir fylgja þessum breytingum. Þessar breytingar munu líklegast verða, hvort sem við förum á fullu í þetta verkefni eða ekki. Við eigum hins vegar sögulegt tækifæri til að taka af skarið í þessum efnum og jafnvel að verða fyrsta þjóðin sem segir skilið við bensín og olíu á ökutæki. |